Choroba Leśniowskiego-Crohna to rodzaj zapalnej choroby jelit. Stan ten powoduje zapalenie przewodu pokarmowego, które powoduje ostrą biegunkę, utratę wagi, bóle brzucha, zmęczenie i niedożywienie.
W zależności od przypadku stan zapalny może wpływać na różne obszary przewodu pokarmowego. Zwykle to zapalenie rozprzestrzenia się na głębokie warstwy jelita. Niestety choroba Leśniowskiego-Crohna może być bolesna i wyniszczająca, aw niektórych przypadkach może prowadzić do powikłań zagrażających życiu.
Chociaż nie jest znane leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna, objawy przedmiotowe i podmiotowe choroby można znacznie zmniejszyć za pomocą terapii, aw wielu przypadkach mogą one prowadzić do długotrwałej remisji, a nawet wyleczyć stan zapalny. Dzięki leczeniu wiele osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna może normalnie żyć.
Stan ten został nazwany na cześć amerykańskiego gastroenterologa dr Burrilla Crohna (1884-1983). Był jednym z pierwszych lekarzy, który opisał tę chorobę w 1932 roku. Inną powszechnie rozpoznawaną chorobą zapalną jelit jest wrzodziejące zapalenie jelita grubego.
Choroba Leśniowskiego-Crohna – ważne informacje
Choroba Leśniowskiego-Crohna jest jedną z zapalnych chorób jelit. Pomimo tego, że odkryto je kilkadziesiąt lat temu, naukowcy nie dowiedzieli się, jak to się zaczyna, kim ludzie są podatni na tę chorobę ani jak najlepiej rozwiązać problem. Chociaż w ostatnich trzech dekadach poczyniono ogromny postęp w leczeniu, nie odkryto jeszcze żadnego lekarstwa.
Chociaż może wpływać na dowolny obszar przewodu pokarmowego (GI), choroba najczęściej rozwija się w jelicie cienkim i okrężnicy. Objawy, które mogą się zmieniać i zmieniać w czasie, również różnią się stopniem nasilenia, od łagodnych do wyniszczających. W ciężkich przypadkach stan może powodować zagrażające życiu wysypki, a także inne komplikacje.
Jakie mogą być przyczyny choroby?
Specjaliści nie znają dokładnie przyczyn choroby Leśniowskiego-Crohna. Istnieją jednak pewne czynniki, które mogą wpływać na wygląd choroby, takie jak:
- system odprnościowy
- dziedzictwo genetyczne
- środowisko
Według statystyk prawie 20% osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna ma również rodzica, dziecko lub rodzeństwo, który cierpi na tę chorobę. Ponadto, po badaniu przeprowadzonym w 2012 roku, objawy mogą nasilać pewne czynniki, takie jak:
- palenie
- wiek
- ewentualność, w której odbytnica jest dotknięta chorobą
- ile czasu minęło od wystąpienia stanu
Osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna są również bardziej podatne na infekcje jelitowe wywołane przez bakterie, wirusy, pasożyty i grzyby. Infekcje te mogą nasilać objawy choroby i powodować komplikacje. Z drugiej strony choroba Leśniowskiego-Crohna i leczenie tej choroby mogą zaburzać układ odpornościowy, nasilając tego typu infekcje.
Najczęstszymi infekcjami u pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna są infekcje grzybicze. Mogą wpływać zarówno na płuca, jak i przewód pokarmowy. Aby zapobiec dalszym powikłaniom, istotne jest, aby te infekcje były prawidłowo diagnozowane i leczone lekami przeciwgrzybiczymi.
Choroba Leśniowskiego-Crohna – objawy
W większości przypadków objawy choroby Leśniowskiego-Crohna rozwijają się stopniowo. Ponadto niektóre objawy choroby mogą się z czasem pogorszyć. Chociaż zdarzały się przypadki, rzadko objawy pojawiają się nagle i drastycznie.
Objawy początku choroby Leśniowskiego-Crohna
Pierwsze znaki, które się pojawiają, to:
- skurcze brzucha
- utrata masy ciała
- biegunka
- zmęczenie
- krwawienie z odbytu
- gorączka
- utrata apetytu
- uczucie niepełnego wypróżnienia
- częsta potrzeba wypróżniania
W niektórych przypadkach objawy choroby Leśniowskiego-Crohna można pomylić z innymi stanami, takimi jak zakażenie toksynami lub alergia pokarmowa. Dlatego zaleca się wizytę u lekarza, jeśli którykolwiek z tych objawów nie ustąpi.
Dodatkowe objawy choroby Leśniowskiego-Crohna
W miarę postępu choroby objawy mogą się nasilać. Wśród najbardziej irytujących objawów, które mogą wystąpić, są:
- przetoka okołoodbytnicza powodująca ból i wydzieliny w okolicy odbytu
- wrzody, które mogą wystąpić w dowolnym miejscu przewodu pokarmowego
- stany zapalne stawów i skóry
- problemy z oddychaniem spowodowane niedokrwistością
Choroba Leśniowskiego-Crohna – informacje o leczeniu
Nie ma lekarstwa na chorobę Leśniowskiego-Crohna, ale są sposoby na to, aby sobie z nią poradzić.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna – leki
Istnieje kilka rodzajów leków, które mogą leczyć tę chorobę jelit. Najczęściej przepisywane są leki przeciwbiegunkowe i przeciwzapalne. Kryteriami, które lekarz bierze pod uwagę przy ustalaniu leczenia, są objawy, przebieg choroby oraz jej stopień ciężkości.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna – leki przeciwzapalne
Głównymi lekami przeciwzapalnymi przepisywanymi przez lekarzy w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna są doustne aminosalicylany i kortykosteroidy. Leki przeciwzapalne są również pierwszymi lekami podawanymi w leczeniu łagodnych objawów. Zamiast tego kortykosteroidy leczą cięższe objawy, ale powinny być podawane przez krótki czas.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna – immunomodulatory
Zapalenie, które powoduje objawy choroby Leśniowskiego-Crohna, może być również spowodowane nadczynnością układu odpornościowego. Immunomodulatory osłabiają układ odpornościowy, zmniejszając odpowiedź zapalną i reakcję układu odpornościowego.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna – antybiotyki
W niektórych przypadkach antybiotyki mogą zmniejszyć niektóre objawy choroby Leśniowskiego-Crohna i niektóre z jej czynników wyzwalających. Na przykład antybiotyki mogą zwalczać przetoki okołoodbytnicze i zabijać szkodliwe bakterie w jelitach, które mogą powodować stan zapalny i infekcję.